Köşe cebindeki ötegezegen: binlerce dünyanın yeniden sayımı

Köşe cebindeki ötegezegen: binlerce dünyanın yeniden sayımı

Hala oldukça idare edilebilir; 1990’larda ve 2000’lerin başında yerdeki gözlemevleri ötegezegenlere (diğer yıldızların etrafındaki gezegenlere) ilişkin keşiflerini biriktirmeye başladıkça, gökbilimciler sürekli bir çizelge tutmakta hiç zorluk çekmediler. Ancak uzay tabanlı teleskoplardan ötegezegenlere dair keşifler gelmeye başladığında, sanki bir havuz köpekbalığının büyük, yıkıcı bir kaçış yapması gibiydi. Bilardo topları demetler halinde masanın üzerinde yarışıyordu. Sadece birkaç … Read more

Dünya Tuhaf Bir Top mu?

Dünya Tuhaf Bir Top mu?

 Diğer yıldızların etrafında yörüngede olduğu doğrulanan binlerce gezegen arasında ana gezegenimize benzeyen hiçbir şey bulamadık. Dünya’nın boyut aralığındaki diğer gezegenler? Elbette kile ile. Ama aynı zamanda Güneşimiz gibi bir yıldızın etrafında benzer bir mesafede mi dönüyor? Şu ana kadar bu sadece tek ve yalnız bir örnek. Ayaklarımızın altındaki. Bunun büyük bir kısmının kardeş gezegen bulmanın … Read more

Samanyolu Galaksimiz: Uzay Ne Kadar Büyük?

Samanyolu Galaksimiz: Uzay Ne Kadar Büyük?

Evrenin büyüklüğünden bahsettiğimizde, büyük sayıları bir kenara atmak kolaydır; ancak gök cisimlerinin gerçekte ne kadar büyük, ne kadar uzak ve ne kadar çok sayıda olduğu konusunda kafa yormak çok daha zordur. Örneğin dış gezegenlerin (diğer yıldızların etrafındaki gezegenler) gerçek uzaklıklarını daha iyi anlamak için onları bulduğumuz alanla, yani Samanyolu galaksisiyle başlayabiliriz. Zaten galaksi nedir? Galaksimiz, … Read more

Laboratuvarda ‘Hayat’

Laboratuvarda 'Hayat'

Büyüyen kimyasal bahçeler. Meteorlarda yaşamın yapı taşlarını arıyoruz. Satürn’ün bir ayında egzotik yaşama giden bir yol çiziyoruz. Gezegenlerarası sondalar ve uzay teleskopları, Dünya’nın ötesinde yaşam arayışını yeni boyutlara taşıyor. Ancak Dünya üzerindeki laboratuvar çalışmaları da bir o kadar vazgeçilmezdir. Deneyciler yaşamın kimyasal kökenlerini çözmeye veya güneş sistemindeki diğer nesnelerden alınan örneklerde canlılarda ortak olan moleküllerin … Read more

Akıllı Yaşamın İşaretlerini Aramak: Teknoimzalar

Akıllı Yaşamın İşaretlerini Aramak: Teknoimzalar

Dünya dışındaki yaşama dair doğrulanmış ilk kanıtımız biyolojiyi hiç içermiyor olabilir. Radyo gibi elektromanyetik dalgalar aracılığıyla iletişimi kesmemiz veya epik mühendisliğin teleskopik kanıtlarını bulmamız mümkün. Arama büyük ölçüde teknolojik olmayan yaşama odaklanmış olsa da, NASA bilim adamları aynı zamanda akıllı yaşamın teknolojik izlerinin (teknoimzaların) neye benzeyebileceğini düşünmeye başladılar. Güneş sistemimizdeki gezegenlerden değil, yakından göremediğimiz uzak … Read more

Altı Yeni Dünyayla 5.500 Keşif Kilometre Taşı Geçildi!

Altı Yeni Dünyayla 5.500 Keşif Kilometre Taşı Geçildi!

24 Ağustos 2023’te, kendi güneş sistemimizin ötesindeki gezegenlerin ilk kez doğrulanmasından otuz yılı aşkın bir süre sonra, bilim insanları altı yeni ötegezegenin keşfedildiğini duyurdu ve bu sayı 5.502’ye çıktı. Sıfır ötegezegen onayından yalnızca birkaç on yılda 5.500’ün üzerine çıkan bu yeni dönüm noktası, güneş sistemimizin ötesindeki dünyaları anlama yolculuğumuzda bir başka önemli adıma işaret ediyor. … Read more

Ultra Sıcak Gaz Devinin Atmosferinde Haritalar ve Su İzleri Bulunuyor

Ultra Sıcak Gaz Devinin Atmosferinde Haritalar ve Su İzleri Bulunuyor

Aşağıdaki metni Türkçe’ye çevirin: “Dışarıda ilgi çekici bir gezegen var – ışık yıllarıyla 400 ışık yılı uzakta – 2009’daki keşfinden bu yana gökbilimcilerin dikkatini çeken. WASP-18 b için bir yıl, yıldızı etrafında bir tur atmak için sadece 23 saat sürer (güneşimizden biraz daha büyük). Güneş sistemimizde buna benzeyen hiçbir şey yok. Yer gözlemevlerinin yanı sıra … Read more

Webb Aktif Olarak Oluşan Yıldızların Son Derece Ayrıntılı Kızılötesi Görüntüsünü Yakaladı

Young stars are rambunctious! NASA’s James Webb Space Telescope has captured the “antics” of a pair of actively forming young stars, known as Herbig-Haro 46/47, in high-resolution near-infrared light. To find them, trace the bright pink and red diffraction spikes until you hit the center: The stars are within the orange-white splotch. They are buried deeply in a disk of gas and dust that feeds their growth as they continue to gain mass. The disk is not visible, but its shadow can be seen in the two dark, conical regions surrounding the central stars. The most striking details are the two-sided lobes that fan out from the actively forming central stars, represented in fiery orange. Much of this material was shot out from those stars as they repeatedly ingest and eject the gas and dust that immediately surround them over thousands of years. When material from more recent ejections runs into older material, it changes the shape of these lobes. This activity is like a large fountain being turned on and off in rapid, but random succession, leading to billowing patterns in the pool below it. Some jets send out more material and others launch at faster speeds. Why? It’s likely related to how much material fell onto the stars at a particular point in time. ­The stars’ more recent ejections appear in a thread-like blue. They run just below the red horizontal diffraction spike at 2 o’clock. Along the right side, these ejections make clearer wavy patterns. They are disconnected at points, and end in a remarkable uneven light purple circle in the thickest orange area. Lighter blue, curly lines also emerge on the left, near the central stars, but are sometimes overshadowed by the bright red diffraction spike. All of these jets are crucial to star formation itself. Ejections regulate how much mass the stars ultimately gather. (The disk of gas and dust feeding the stars is small. Imagine a band tightly tied around the stars.) Now, turn your eye to the second most prominent feature: the effervescent blue cloud. This is a region of dense dust and gas, known both as a nebula and more formally as a Bok globule. When viewed mainly in visible light, it appears almost completely black – only a few background stars peek through. In Webb’s crisp near-infrared image, we can see into and through the gauzy layers of this cloud, bringing a lot more of Herbig-Haro 46/47 into focus, while also revealing a deep range of stars and galaxies that lie well beyond it. The nebula’s edges appear in a soft orange outline, like a backward L along the right and bottom. This nebula is significant – its presence influences the shapes of the jets shot out by the central stars. As ejected material rams into the nebula on the lower left, there is more opportunity for the jets to interact with molecules within the nebula, causing them both to light up. There are two other areas to look at to compare the asymmetry of the two lobes. Glance toward the upper right to pick out a blobby, almost sponge-shaped ejecta that appears separate from the larger lobe. Only a few threads of semi-transparent wisps of material point toward the larger lobe. Almost transparent, tentacle-like shapes also appear to be drifting behind it, like streamers in a cosmic wind. In contrast, at lower left, look beyond the hefty lobe to find an arc. Both are made up of material that was pushed the farthest and possibly by earlier ejections. The arcs appear to be pointed in different directions, and may have originated from different outflows. Take another long look at this image. Although it appears Webb has snapped Herbig-Haro 46/47 edge-on, one side is angled slightly closer to Earth. Counterintuitively, it’s the smaller right half. Though the left side is larger and brighter, it is pointing away from us. Over millions of years, the stars in Herbig-Haro 46/47 will fully form – clearing the scene of these fantastic, multihued ejections, allowing the binary stars to take center stage against a galaxy-filled background. Webb can reveal so much detail in Herbig-Haro 46/47 for two reasons. The object is relatively close to Earth, and Webb’s image is made up of several exposures, which adds to its depth. Herbig-Haro 46/47 lies only 1,470 light-years away in the Vela Constellation. The James Webb Space Telescope is the world's premier space science observatory. Webb is solving mysteries in our solar system, looking beyond to distant worlds around other stars, and probing the mysterious structures and origins of our universe and our place in it. Webb is an international program led by NASA with its partners, ESA (European Space Agency) and the Canadian Space Agency.

NASA’nın James Webb Uzay Teleskobu, yüksek çözünürlüklü yakın kızılötesi ışıkta Herbig-Haro 46/47 olarak bilinen aktif olarak oluşan genç yıldızların “tutkulu davranışlarını” yakalamıştır. Onları bulmak için parlak pembe ve kırmızı difraksiyon çizgilerini takip edin, merkeze ulaştığınızda yıldızlar turuncu-beyaz lekkenin içindedir. Bu yıldızlar, hala kütlesini artırırken büyümelerine besinlik eden gaz ve toz diskine derinlemesine gömülüdürler. Disk görünmez, … Read more

NASA’nın Perseverance Rover’ı Mars’a Yeni Bir Açıdan Bakıyor

NASA'nın Perseverance Rover'ı Mars'a Yeni Bir Açıdan Bakıyor

NASA’nın Perseverance keşif aracı, Mars’ta ilk 400 gününde, aracın robotik kolu üzerinde bulunan yenilikçi bir enstrüman olan SHERLOC sayesinde yaşamın yapı taşları olarak kabul edilen karbon temelli moleküllerin çeşitli bir koleksiyonunu bulmuş olabilir. Bu buluş, Dünya’da mikrobiyal yaşamı desteklediğini gösteren kanıtları arayan görevin bilim insanları tarafından oldukça ilgi çekici bulunmuştur. Ancak bu moleküllerin biyolojik mi … Read more

Webb İkonik Süpernovadaki Yeni Yapıları Ortaya Çıkarıyor

Webb İkonik Süpernovadaki Yeni Yapıları Ortaya Çıkarıyor

NASA’nın James Webb Uzay Teleskobu, en ünlü süpernovalardan biri olan SN 1987A’yı (Süpernova 1987A) incelemeye başladı. Büyük Macellan Bulutu’nda, 168.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan SN 1987A, 1987 yılının Şubat ayında keşfinden bu yana neredeyse 40 yıl boyunca gama ışınlarından radyoya kadar değişen dalga boylarında yoğun gözlemlerin hedefi olmuştur. Webb’in NIRCam (Yakın Kızılötesi Kamera) ile gerçekleştirilen … Read more